پاساژ اینترنتی مارلیک شاپ

تاکنون نه بهترین انسانها به اشتیاق کافی و  زیرک ترین آنها به نبود لازم  برای درک حقیقت خندیدن ، به خندیدن حقیقی، آن چنان که باید و شایسته است، دست  یافته‌اند.  روزگاری بشر به درکی از خندیدن برسد ، روزی کی گفته ی  حکیمان که،《 نوع انسان همه چیز است و انسان هیچ  چیز  》با نهاد بشر یگانه  شده باشد و زمانی که همگان به آن آزادی بی انتها و بی‌مسئولیتی کامل دست یابند.   شاید آن زمان خنده با خردمندی همراه شود ،شاید حکمتی شادان آن پدید آید. اکنون اما وضع به گونه‌ای دیگر است. تا هنگامی که کمدی هستی به خودآگاهی دست یابد، زمان زیادی باقی است هنوز دوران ،دوران تراژدی، ادیان و اخلاق است،