کتاب غروب بت‌ها آخرین اثر فریدریش نیچه است که به نوعی چکیده‌ای از تمام فلسفه‌اش را در برمی‌گیرد. داریوش آشوری – مترجم کتاب – درباره این اثر در مقدمه توضیحات دقیقی ارائه می‌کند که ما نیز به گوشه‌ای از آن اشاره می‌کنیم. آشوری می‌نویسد: پیشنویس این کتاب را نیچه در هفت – هشت روز در فاصله ۲۶ اوت تا ۳ سپتامبر ۱۸۸۸، در اقامتگاه تابستانی‌اش، دهکده زیلس ماریا در ناحیه اُبرانگادین سوییس نوشت. غروب بت‌ها فراورده آخرین سال زندگانی کوشای ذهنیِ نیچه است.
این کتاب آخرین اثری بود که نیچه، خود منتشر کرد، اما هنگامی که در ژانویه ۱۸۸۹ از چاپ درآمد، او دیوانه شده بود و از کارهایش دیگر خبر نداشت. نیچه می‌خواست کتاب غروب بت‌ها درآمدی فشرده و کوتاه بر فلسفه او باشد و از این نظر به درستی چکیده‌ای است از همه دیدگاه‌های اساسی فسلفی او.
نیچه در این کتاب با زبانی بسیار فشرده، اما چالاک و سرزنده تبرِ بت‌شکنی‌اش را بر تمامی بت‌های دیرینه و نو، کلاسیک و مدرن می‌کوبد و به تمامی بنیارهای متافیزیکِ میراثِ افلاطون و سقراط و یونانیت در کل، تا بازسازی‌های مدرنِ آن، به ویژه به دست کانت، حمله می‌برد. هدف او نقاب برگرفتن از چهره همه پیش داوری‌های ناسنجیده‌ای است که جماعت از فیلسوف و نافیلسوف، در طول هزاره‌ها به آن‌ها به عنوان حقیقت باور داشته‌اند و آن‌ها را پرستیده‌اند. روشی سخت انقلابی است، زیرا هدف او خالی کردن زیر پای برترین ارزش‌ها و فروافکندن‌شان از جایگاه بلند تاریخی‌شان است.